Nowy Jork 1901 - recenzja

Tytuł: Nowy Jork 1901
Autor : Chenier La Salle
Liczba graczy: 2-4 osób
Wiek: + 8 lat
Czas gry: 45 minut
Wydawnictwo: Bard
Mechaniki: Tile Placement


Wielkie wieżowce budzą powszechny podziw. Ich majestatyczny wygląd naprawdę zdumiewa.
Ale nie mnie, gdyż sam budowałem te kolosy, oczywiście w grze Nowy Jork 1901!

Elementy gry


Instrukcja - nie jest szczególnie gruba, dobrze tłumaczy zasady.

Plansza główna - podzielona jest na 5 obszarów i to na niej gracze będą stawiali swoje wieżowce.

5 kart postaci

5 kart wyzwań dodatkowych i 5 kart ulic Nowego Jorku.

65 kart działek - możemy wyróżnić działki -dwu i trzypolowe.

12 kart akcji - po 4 dla gracza.

4 znaczniki punktacji

16 robotników - po 4 dla każdego gracza

4 żetony legendarnych drapaczy

Rozgrywka


Na środku stołu należy położyć planszę. Następnie każdy gracz w wybranym przez siebie kolorze otrzymuje znacznik punktacji, 18 drapaczy chmur, żeton króla, 4 robotników i 3 kart akcji. Dodatkowo każdy dostaje wybraną losowo kartę postaci, oraz dwupolową kartę działki w kolorze tej postaci i umieszcza od razu tam swój pierwszy wieżowiec. Karty posiadłości tasujemy i umieszczamy w stosie. Bierzemy z niego 4 karty i kładziemy odkryte - jest to przyszły rynek. Później tasujemy karty ulic i dobieramy 3, resztę odkładamy do pudełka. To samo robimy z kartami wyzwań dodatkowych z tym, że  dobieramy tylko jedną. Obok planszy kładziemy jeszcze 4 legendarne drapacze.
Ta karta pozwala kupić graczowi dodatkową działkę z otwartego rynku.
Najmłodszy gracz rozpoczyna. W swojej turze gracz musi wybrać jedną z dwóch opcji.

1. Zakup ziemi i/lub budynku
Aktywny gracz wybiera jedną kartę działki, którą dobierze z otwartego rynku i kładzie ją obok swojej karty postaci. Następnie gracz umieszcza jednego ze swoich robotników na pustej działce na planszy, odpowiadającej kolorem i rozmiarem na karcie, którą wybrał.
Może także wybudować drapacz chmur pasujący do jednej z dostępnych działek, które nabył wcześniej. Nowy drapacz chmur jest umieszczany na planszy, a znajdujący się na właśnie zajętych działkach robotnicy wracają do rezerw gracza, można ich wykorzystać w kolejnych turach. Aktywny gracz zdobywa liczbę punktów wskazaną na żetonie drapacza chmur i przemieszcza swój znacznik o odpowiednią liczbę pól do przodu. Budowa drapaczy chmur musi być prowadzona zgodnie z zasadami generacji. Czyli na początku gracze mogą budować jedynie wieżowce z poziomu brązowego. Wieżowce srebrne, a następnie złote, można budować dopiero gdy osiągnie się pewną ilość punktów. Dodatkowo przynajmniej jedna strona nowego wieżowca musi stykać się z ulicą lub parkiem, a wieżowiec może rozciągać się na wiele działek i dzielnic.
Gracz zielony kupił działkę i umieszcza na niej robotnika.
2. Wyburzanie i odbudowa
Aktywny gracz wybiera drapacz chmur, który chce umieścić na planszy. Następnie robi na niego miejsce wyburzając i usuwając wcześniej wybudowane przez niego drapacze, znajdujące się na działkach przeznaczonych pod nowy wieżowiec. Wyburzone drapacze są umieszczane w pudełku. Później gracz umieszcza nowy wieżowiec na polu zwolnionym przez wyburzenie. Gracz zdobywa wtedy liczbę punktów oznaczoną na właśnie umieszczonym żetonie. Budowa nowych drapaczy musi być prowadzona oczywiście zgodnie z zasadami generacji, a jedna strona budynku musi przylegać do ulicy lub parku. Nowy drapacz może być mniejszy lub większy od budynków wyburzanych, aby zrobić dla niego miejsce. Jeżeli po wyburzeniu i odbudowie jedna albo więcej wcześniej zajętych działek pozostanie pusta, gracz musi na każdej z nich umieścić robotnika. Wyburzając budynki nie traci się wcześniej zdobytych punktów. Kiedy gracz wybuduje jeden z 4 legendarnych drapaczy musi również umieścić swój żeton króla na żetonie budynku, a by zaznaczyć, że należy on do niego.
Wieżowce z generacji brązowej, srebrnej i złotej.

Koniec gry rozpoczyna się kiedy:
- Gracz ma tylko 4 niewybudowane drapacze chmur
- Pozostały tylko 3 odkryte karty na otwartym rynku oraz przyszły rynek jest pusty
Po rozpoczęciu końca gry pozostali gracze mogą rozegrać jeszcze swoją ostatnią turę. Po rozegraniu ostatniej tury gra się kończy, a gracze przechodzą do punktacji końcowej. Punkty zdobywa się za:
- 5 punktów za każdą kartę ulicy Nowego Jorku w grze, na której gracz ma najwięcej drapaczy. W przypadku remisu punktów nie dostaje nikt.
- Punkty za wypełnienie kryteriów kart wyzwań dodatkowych
- 1 punkt za każdą niewykorzystaną kartę akcji na ręce gracza
- Punkty zdobyte w trakcie gry
Gracz z największą liczbą punktów zwycięża.

Podsumowanie

Nowy Jork 1901, z tego co pamiętam odniósł całkiem duży sukces na amerykańskim GenConie. Nic więc dziwnego, że grę postanowiono wydać również w Polsce. Do gustu przypadł mi temat tej gry, czyli budowanie wieżowców. Temat ciekawy, ale raczej rzadko spotykany w grach planszowych. Choć jest to opinia subiektywna, bo ten klimat nie każdemu musi się podobać. Warto wspomnieć też o dobrym wykonaniu. Żetony są wydrukowane na grubej tekturze i fajnie wyglądają. To samo można powiedzieć o kartach ulic i wyzwań dodatkowych. Duże wrażenie robią również klimatyczne figurki robotników. 

Rozgrywka premiuje dalekowzroczne myślenie. Od naszej wyobraźni i umiejętności planowania posunięć zależy wiele, gdyż przy rozgrywce naprawdę można trochę pomyśleć. Punkty zdobywa się na cztery sposoby i naprawdę ciężko jest być dobrym we wszystkich kategoriach, więc prawie zawsze trzeba dokonać wyboru na czym w danej rozgrywce najlepiej się skupić. W każdej rozgrywce jest to co innego, a to za sprawą zmieniających się kart ulic i wyzwań dodatkowych punktujących w grze. 

Niestety gra nie jest wybitna. Jest to pozycja, w którą na pewno zagracie kilka razy i będzie się grało naprawdę fajnie, lecz po ich rozegraniu ochota na kolejne partie nie będzie już tak duża. Głównie przez to, że Nowy Jork 1901, nie ma "tego czegoś". Gra jest dobra, ale czegoś mi w niej brakuje. Czegoś co pozwalałoby cieszyć się nią przez długi czas.
Złożoność: zasady są raczej w miarę proste i przejrzyste, ale rozgrywka wymusza myślenie.
Losowość: trochę jej jest. Losowo dobierane są karty działek i dwie rzeczy, za które dostajemy dodatkowe punkty.

Interakcja: budynki stawiamy w tym samym mieście, karty wybieramy ze wspólnego banku. Interakcja jest, ale nie jakaś wielka.


MOJA OCENA - 8/10 (GRA FAMILIJNA)




Dziękuje wydawnictwu Bard za udostępnienie egzemplarza gry do recenzji.
Nowy Jork 1901 - recenzja Nowy Jork 1901 - recenzja Reviewed by das on 10:42 Rating: 5