The Phantom: The Card Game - recenzja

 


Nazwa: The Phantom: The Card Game
Liczba graczy: 1-2 osób
Wiek: +14 lat
Czas gry: ok. 20-45 minut
Wydawnictwo: Games by Lyck

O grze
The Phantom: The Card Game” przenosi graczy w świat znany z komiksów o Fantomie - legendarnym herosie, który nie posiada nadprzyrodzonych mocy, a polega na sile, inteligencji oraz nieśmiertelnej aurze swojej postaci. Gra skupia się na opowieści, którą gracze rozwijają, stając naprzeciw różnych przeciwników i misji. Co wyróżnia ten tytuł, to możliwość gry zarówno solo, jak i w trybie kooperacyjnym dla dwóch osób, gdzie gracze wcielają się w role Fantoma lub Diany, ikonicznej partnerki bohatera.


Opinia na temat wykonania
Przedstawiany tytuł jest solidnie wykonana pod względem komponentów. Gra zawiera ponad 260 kart, które są kluczowym elementem rozgrywki, w tym karty startowe, przygód, obrażeń, misji oraz losu. Każda karta ma szczegółowe informacje, w tym symbole, które są kluczowe dla mechanik gry, jak również cytaty i teksty związane z fabułą i postaciami komiksów o Fantomie. Poza kartami, gra oferuje wiele tokenów, które służą do oznaczania ran, zasobów oraz innych elementów, takich jak znaki "Dobra" i "Czaszki". To sprawia, że elementy wizualne są nie tylko funkcjonalne, ale też wzbogacają immersję w świat gry.


Cel gry
Gra wciąga przez swoją fabułę – czujesz, że rzeczywiście bierzesz udział w epickiej przygodzie, zmagając się z trudnościami, które rosną w miarę postępu. Przemierzanie różnych lokacji, takich jak dżungle i pustynie, a także walka z ikonicznymi wrogami z uniwersum Fantoma, daje poczucie misji, która ma znaczenie. Podoba mi się, że cel gry nie jest prostolinijny – nie wystarczy tylko pokonać wrogów. Musisz jednocześnie dbać o zarządzanie zasobami, unikać nadmiernego narażania się na obrażenia i podejmować mądre decyzje w oparciu o swoje możliwości. Każda misja jest inna, co sprawia, że gra zachowuje świeżość, nawet po wielokrotnym graniu.

Jednak moim zdaniem cel gry, choć angażujący, może być trudny do osiągnięcia, szczególnie na wyższych poziomach trudności. Wygrana wymaga nie tylko dobrej strategii, ale także trochę szczęścia – karty losu i walki mogą często odwrócić sytuację. To wyzwanie sprawia, że gra bywa frustrująca, zwłaszcza w trybie solo, gdzie każda decyzja ma jeszcze większe znaczenie. Niemniej, satysfakcja z osiągnięcia sukcesu, gdy już uda się ukończyć misję, jest ogromna.


Przebieg gry
Przebieg gry w The Phantom: The Card Game jest bardzo płynny, a każda z faz ma swoje znaczenie, co sprawia, że gra wymaga myślenia strategicznego na każdym kroku. W szczególności podoba mi się Faza przygody, gdzie gracz ma pełną kontrolę nad swoimi działaniami. To moment, w którym podejmujesz najważniejsze decyzje, a możliwość zagrywania kart i inicjowania walk dodaje dynamiki.

Faza przeznaczenia i losu wprowadzają element losowości, który dodaje regrywalności – nigdy nie wiesz, co przyniesie przyszłość, a to zmusza do elastyczności w planowaniu. Czasami może być to frustrujące, gdy z pozoru kontrolowana sytuacja nagle wymyka się spod kontroli przez niekorzystne karty Przeznaczenia, ale jednocześnie buduje napięcie i angażuje gracza emocjonalnie.

Jednakże, gra wymaga sporego skupienia i zarządzania zasobami, co dla niektórych graczy może być wyczerpujące, zwłaszcza przy dłuższych rozgrywkach. W moim odczuciu, faza oczyszczenia jest tu kluczowa, bo wymusza na graczu dyscyplinę w korzystaniu z zasobów – nie można wszystkiego magazynować, co sprawia, że każda decyzja jest bardziej znacząca.


Mechanika gry
Mechanika gry jest dobrze przemyślana i dostarcza sporo satysfakcji, szczególnie dla fanów gier opartych na zarządzaniu talią. System zarządzania zasobami oraz walka z wrogami wymagają myślenia strategicznego. Szczególnie podoba mi się to, jak każda karta w grze pełni kilka ról – możesz ją zagrać, aby uzyskać efekt, ale równie dobrze możesz ją poświęcić, aby zdobyć zasoby. To ciągłe balansowanie między krótkoterminowymi korzyściami a długoterminową strategią jest bardzo angażujące.

Walka również wprowadza sporo frajdy, szczególnie dzięki systemowi Cardcheck, gdzie zawsze musisz brać pod uwagę, jakie symbole znajdują się na kartach, i jak wpłyną one na wynik walki. Niemniej jednak, wymaga to od gracza dobrej znajomości kart, co może być wyzwaniem dla nowych graczy, zanim w pełni opanują wszystkie zasady i synergie.


Opinia i wrażenie z rozgrywki
Gra świetnie oddaje ducha komiksów o Fantomie. Każda decyzja w trakcie rozgrywki wydaje się mieć znaczenie, a każda walka jest pełna napięcia. W szczególności podobał mi się system zarządzania ranami – nie tylko musisz pokonywać przeciwników, ale też uważać na to, by twoja postać nie była zbyt osłabiona w wyniku obrażeń.

Jednakże, „The Phantom: The Card Game” nie jest dla każdego. Początkowo gra może wydawać się dość skomplikowana, zwłaszcza dla osób, które nie są zaznajomione z bardziej zaawansowanymi grami karcianymi. Instrukcja wymaga dokładnej lektury, a same zasady są pełne różnych niuansów, które mogą początkowo przytłoczyć nowych graczy.

Co więcej, tryb solo może być momentami zbyt trudny – w szczególności na wyższych poziomach trudności, takich jak Heroic czy Mythic, gdzie gra nie wybacza błędów. Dla bardziej doświadczonych graczy będzie to jednak wyzwanie, które dostarczy mnóstwo satysfakcji.


Podsumowanie
„The Phantom: The Card Game” to gra, która z pewnością zadowoli fanów Fantoma oraz entuzjastów wymagających gier karcianych. Dzięki bogactwu mechanik, rozbudowanej fabule i intensywnym starciom, gra potrafi wciągnąć na długie godziny. Jednakże, jej złożoność może odstraszyć mniej doświadczonych graczy. Dla miłośników uniwersum Fantoma – pozycja obowiązkowa, dla pozostałych – warta sprawdzenia, choć wymaga cierpliwości i skupienia.

Plusy:
  • Bogata fabuła i immersja: Gra opiera się na uniwersum Fantoma, które jest dobrze oddane poprzez karty, cytaty i scenariusze nawiązujące do komiksów.

  • Elastyczność rozgrywki: Możliwość gry zarówno solo, jak i w trybie kooperacyjnym dla dwóch graczy dodaje grze uniwersalności. Gra ma również kilka poziomów trudności (Easy, Normal, Heroic, Mythic), co pozwala na dostosowanie wyzwań do poziomu doświadczenia graczy​. 

  • Zróżnicowanie kart i efektów: Karty oferują dużą różnorodność pod względem efektów, możliwości zagrywania oraz aktywacji, co sprawia, że gra jest dynamiczna. System Cardcheck i zarządzanie zasobami dodają głębi i zmuszają graczy do planowania z wyprzedzeniem​.

Minusy:
  • Wysoki próg wejścia: Gra jest skomplikowana, co może przytłoczyć nowych graczy. Zasady, choć dobrze opisane, mają wiele szczegółów i wymagają dokładnej znajomości, zanim rozgrywka stanie się płynna.

  • Duża zależność od losowości: Elementy losowości, takie jak karty przeznaczenia, mogą znacząco wpływać na przebieg gry, czasami w sposób negatywny. Nawet dobrze zaplanowane ruchy mogą zostać zrujnowane przez pechową kartę, co może frustrować graczy, zwłaszcza w trybie solo​.


Thank you to Games by Lyck for providing the game for review!
The Phantom: The Card Game - recenzja The Phantom: The Card Game - recenzja Reviewed by Wokół Planszy on września 24, 2024 Rating: 5

Related Posts No. (ex: 9)