Pan Tu Nie Stał! - recenzja

Tytuł: Pan Tu Nie Stał!

Autor : Reiner Knizia

Liczba graczy: 2-5 osób

Wiek: +10 lat

Czas gry: 30 minut

Wydawnictwo: Egmont

Mechaniki: Area Control, Hand Management

Przenieśmy się na chwilę do czasów PRL-u. Czasów gigantycznych kolejek do sklepów i walki o każdy towar. Na szczęście nie przenosimy się tam w rzeczywistości, a tylko w grze Pan Tu Nie Stał.

Elementy gry

Instrukcja - w miarę krótka, napisana przystępnie, zawiera wiele ilustracji wraz z przykładami.

4 sklepy - przed nimi będą ustawiali się ludzie czekający w kolejkach.

105 kart kolejkowiczów - po 21 kart dla każdego gracza.

5 kart pomocniczych - z jednej strony znajdziemy skrót zasad, a z drugiej wyjaśnienie działania kart specjalnych.

Rozgrywka

Na początek każdy gracz dostaje 21 kart w wybranym przez siebie kolorze. Tasuje je i kładzie przed sobą ułożone w stos. Następnie bierze do ręki 5 kart. Z boku stołu należy umieścić plansze sklepów. Ich liczba uzależniona jest od liczby gracz. Żetony towarów należy umieścić zakryte z boku stołu i dokładnie je wymieszać. Po wykonaniu tej czynności na każdym sklepie trzeba umieścić po 2 towary. Na koniec każdy dostaje kartę pomocy.

Grę rozpoczyna gracz, który ostatnio stał w kolejce do sklepu. Następnie tura przechodzi na kolejnego gracza, idąc zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Tura gracza składa się z 3 faz:

Faza 1 - Sprawdzenie przewagi w kolejkach
Na początku swojej tury gracz sprawdza, czy posiada przewagę w którejś z kolejek. Każdą kolejkę rozpatruje się osobno. Rozpatrywanie jest bardzo proste, gracz sumuje wartości na swoich kartach znajdujących się w kolejce i sprawdza, czy któryś z pozostałych graczy ma w kolejce więcej punktów od niego.
Jeśli gracz nie posiada przewagi w kolejce to nic się nie dzieje, gdy gracz ma przewagę to zdobywa towar znajdujący się w sklepie.
Jeśli w sklepie są dwa towary to gracz wybiera jeden z nich i kładzie go na jednej ze swoich kart znajdujących się w kolejce do tego sklepu. W dalszej części gry karta, na której leży towar, będzie przynosiła punkty ujemne, gdyż od wartości karty należy odjąć wartość leżącego na niej towaru. Oddaje to sytuacje, gdyż trudniej jest się przepchać w kolejce niosąc pod pachą duży przedmiot
Jeśli w sklepie znajduje się tylko jeden towar, gracz zabiera go i umieszcza zakryty przed sobą. Drugi towar, leżący dotychczas na jednej z kart w kolejce, zabierany jest przez właściciela tej karty i również umieszczany zakryty na stole przed tą osobą.
Gdy w sklepie nie ma już żadnego towaru. Wszystkie karty z kolejki odkładane są do pudełka.
Gdy w sklepie nie ma już towarów, należy wziąć 2 nowe towary i umieścić je odkryte w sklepie.

Gracz niebieski zdobył towar i teraz jego siła w tej kolejce wynosi 0.

Faza 2 - Pobranie nowej karty kolejkowicza lub ustawienie się w kolejce
W tej fazie gracz może wykonać jedno z dwóch działań:
- Pobranie karty kolejkowicza - gracz bierze z wierzchu stosu kart jedną kartę i dołącza ją do kart trzymanych w ręce.
- Ustawienie się w kolejce - gracz dokłada jedną z kart trzymanych w ręku do wybranego sklepu. Gracz może dołożyć również kilka kart, pod warunkiem jednak, że wszystkie są one identyczne.
W grze jest 5 rodzajów kart specjalnych. Przykładowo karta "lista kolejkowa" redukuje wartość wszystkich kart w kolejce do wartości 1 punktu. Z kolei karta "pan tu nie stał" pozwala odrzucić kartę innego gracza z kolejki.

Przykładowe karty specjalne.

Faza 3 - Pobranie nowej karty kolejkowicza lub ustawienie się w kolejce
W tej fazie ponownie możemy wykonać jedną z dwóch akcji. Dzieje się to na tych samych zasadach jak w fazie drugiej.

Kolejeczka :)

Gra może się skończyć na dwa sposoby:
- gdy ostatni towar zostanie zdobyty przez któregoś z graczy
- gdy któryś z graczy wykorzysta wszystkie swoje karty
Po zakończeniu gry gracze liczą punkty na wszystkich zdobytych przez siebie towarach. Wygrywa gracz, który zdobędzie ich najwięcej.
Podsumowanie

Pan Tu Nie Stał! to kolejny udany projekt Reinera Knizi.
Podsumowanie zacznę może od porównania z grą Kolejka. Kolejka to gra popularna, znana i ceniona. Grałem w nią jeden, dwa, trzy, cztery, pięć razy i nie zachwyciła mnie. Taka nawet dobra gierka familijna.
W omawiany dzisiaj tytuł zagrałem dwa razy i już wiedziałem że jest to gra lepsza. Kolejne rozgrywki tylko utwierdziły mnie w tym przekonaniu. Temat obu gier jest taki sam, walczymy o deficytowe towary w epoce PRL-u. Osadzenie gry w tej epoce to bardzo dobry pomysł, bo starszym ludziom przypomina jak to kiedyś było, a młodszym uświadamia, ze pojęcie "iść do sklepu" miało całkiem odmienne znaczenie niż dzisiaj.

Elementy gry zostały wykonane solidnie i całkiem ładnie.

Zasady są bardzo proste, a jeśli dodamy do tego że każdy gracz otrzymuje również kartę pomocy, to o niezrozumieniu zasad nie może być mowy. Pan Tu Nie Stał! całkiem dobrze się skaluje. Z tym że rozgrywki dwuosobowe są bardziej konfrontacyjne i przewidywalne, a wieloosobowe mają w sobie troszkę więcej losowości. Dobre skalowanie zawdzięczamy zależnej od graczy liczbie sklepów.

Grę mógłbym polecić grającym rodzinom, graczom początkującym jak i również bardziej doświadczonym. Pan Tu Nie Stał! to dobra gra sprawdzająca się jako małe danie główne, a także jako ciekawy przerywnik.
Złożoność: zasady podstawowe są łatwe do zapamiętania, ale podczas gry trochę myśleć już trzeba, ale mimo wszystko nie tak dużo.
Interakcja: Rywalizujemy o towary w tych samych sklepach, możemy usuwać kart przeciwników, więc interakcja jest.
Losowość: Występuje podczas dobierania kart i towarów, więc jest jej w sam raz.