Tytuł: Jaki to Zwierzak?
Autor : Josep M.Allue, Dani Gomez
Liczba graczy: 2 - 4 osoby
Wiek: + 5 lat
Czas gry: 15 minut
Wydawnictwo: Egmont
Jaki to Zwierzak? to bardzo prosta gra. Aby w nią grać wystarczą dwie rzeczy: zręczność i minimalna wiedza o zwierzętach.
Jak widzicie nic wymagającego.
Elementy gry
 |
| Instrukcja - krótka, dobrze napisana. |
 |
| Dzwonek - będziemy w niego uderzać, gdy powiemy nazwę zwierzęcia. |
 |
| 50 kart zwierząt - na każdej karcie znajdziemy rysunek zwierzęcia, oraz dwa symbole. |
 |
| Kostka - znajduje się na niej 6 symboli. |
Rozgrywka
Na środku stołu należy umieścić dzwonek. Karty należy podzielić na 5 mniej więcej równych stosów i ułożyć wokół dzwonka.
Muszą leżeć zwierzęciem do góry, tak by nie było widać symboli.
Najmłodszy gracz zaczyna. Rzuca kostką tak, by każdy widział, co na niej wypadło. Na kostce pokazane są pewne cech zwierząt występujących na kartach:
- nie ma nóg
- ma 2 nogi
- ma 4 nogi
- aktywne w nocy
- aktywne w dzień
- aktywne w dzień i w nocy
Teraz wszyscy gracze jednocześnie przyglądają się kartom leżącym na wierzchu stosów. Starają się jak najszybciej odnaleźć zwierzę, które posiada cechę wskazaną przez kostkę.
Gracz, który znajdzie właściwe zwierzę, mówi na głos jego nazwę i uderza ręką w dzwonek. Następnie bierze kartę z tym zwierzęciem, odwraca ją i sprawdza czy miał rację.
Jeśli gracz wskazał właściwe zwierzę to zdobywa daną kartę, gdy się pomyli, czyli na karcie nie ma takiego symbolu jak na kostce, to odkłada kartę do pudełka i dodatkowo traci jedną kartę ze swoich zasobów. Gracz, który zdobył kartę, rzuca ponownie kostką i znów wszyscy szukają właściwego zwierzęcia.
 |
| Tym razem dżdżownica była właściwym wyborem. |
Jeżeli ma rację, zdobywa 1 kartę z najwyższego stosu. Jeśli się pomyli to oddaje jedną kartę ze swoich zasobów. Następnie rzuca kostką i gra jest kontynuowana.
Gra się kończy, gdy wyczerpią się karty w jednym z 5 stosów. Wygrywa gracz, który zdobył więcej kart.
 |
| Ładny nietoperz? |
Polega on na tym że po wzięciu karty gracz nie sprawdza jej od razu, tylko kładzie przed sobą na stole. Gra nie jest przerywana. Wszyscy dalej szukają kolejnego zwierzęcia z cechą wskazaną przez kostkę. W ten sposób gracz może zdobyć nawet kilka kart w jednej rundzie. Runda kończy się dopiero, gdy nie będzie już zwierzęcia ze wskazaną cechą na wierzchu stosów. Gdy ktoś to zauważy, uderza w dzwonek i mówi "nie ma".
Podsumowanie
Jeśli uważnie czytaliście tekst dotyczący przebiegu rozgrywki, wyciągneliście pewnie wnioski że gra jest bardzo prosta. I tak rzeczywiście jest. Ze zrozumieniem zasad na pewno nie będzie kłopotu. Patrząc na tematykę gry i jej prostotę można łatwo się domyślić że jest to ciekawa pozycja familijna. Sugerowany minimalny wiek gracza to 5 lat, więc już takie dziecko może w nią grać.
Z tego co zauważyłem to wygląd kart cieszy się wśród dzieci dużym szacunkiem. Są one naprawdę ładne.
Jako że gry planszowe, nie tylko bawią, ale też uczą, dzieci mogą się dowiedzieć wiele ciekawych rzeczy dotyczących wyglądu i sposobu życia zwierząt.
Poza tym karty ogólnie zostały wykonane całkiem solidnie i szybko nie ulegną zniszczeniu.
Pewnym problemem, którego uświadczyłem jest dosyć niska regrywalność. Z początku jest świetnie, mylimy się, jest śmiech i zabawa. Po kilku rozgrywkach, gdy zapamiętamy już, że koala jest aktywny w nocy, magia pryska. Gra staje się zwykłym rzucaniem i zbieraniem kart. Nie jest fatalni, ale to nie to samo co na początku.
Grę mógłbym z całą pewnością polecić rodzicom, którzy chcą sprawić bardzo dobry prezent swoim dzieciom, bo do nich jest ta gra głownie adresowana. Jeśli szukacie po prostu fajnej gry, to dobrze się zastanówcie.
Złożoność: zasady są banalne, pasuje się jednak orientować jak wyglądają zwierzęta, ale nie trzeba
Losowość: kostka i losowe karty to losowość dosyć spora, ale do tej gry pasuje.
Interakcja: kto szybszy ten lepszy i tyle w temacie.
MOJA OCENA (GRA DLA DZIECI) - 9/10
MOJA OCENA (GRA DLA GRACZY) - 7/10
Dziękuje wydawnictwu Egmont za udostępnienie egzemplarza gry do recenzji.
Komentarze
Prześlij komentarz