Gildie Londynu - recenzja

Nazwa: Gildie Londynu

Autor: Tony Boydell

Liczba graczy: 1-4 osób

Wiek: + 14 lat

Czas gry: 45-90 minut

Wydawnictwo: Baldar

Gildie Londynu to gra, w której gracze przenoszą się w czasy późnego średniowiecza do Londynu. Tam wcielą się w członków gildii i ich zadaniem będzie zajęcie jak największej liczby miejsc w ówczesnych gildiach. Gracz, który zajmie najwięcej gildii, zostanie zwycięzcą.

Elementy gry

Instrukcja - składa się z dwunastu stron, jest napisana całkiem dobrze.

40 kafelków gildii, 2 kafelki ratusza, 5 kafelków specjalnych budynków oraz plansza plantacji.

Dwustronna plansza punktacji

66 pionków członków gildii - po 16 w czterech kolorach.

8 pionków neutralnych członków gildii.

8 znaczników graczy, 1 znacznik rundy i 1 pionek nadzorcy.

30 żetonów drugiego miejsca oraz 1 znacznik kompasu.

105 kart akcji 

21 kart nagrody

4 karty pomocnicze

Zasady gry jednoosobowej

Rozgrywka

Opis gry zacznę tradycyjnie od przygotowania. Należy je rozpocząć od rozłożenia na stole kafelków gildii i specjalnych budynków w odpowiedni sposób oraz przetasowania pozostałych kafelków. Nie będę opisywał tego w dokładnym sposób. Następnie rozłożyć należy żetony 2-ego miejsca. Kolejnie umieścić umieścić trzeba znacznik nadzorcy na kafelku gildii z najniższym numerem. Obok planszy z kafelkami położyć należy planszę punktacji, a na niej kafelek plantacji. Później trzeba ustalić kolejność graczy kładąc znaczniki w ustalonej kolejności na torze kolejności. Karty akcji należy przetasować i rozdać każdemu z graczy po 6. Reszta kart zostaje ułożona w stosie. Na torze rundy umieścić trzeba znacznik rundy, a na planszy punktacji odpowiednią ilość znaczników neutralnych. Każdy gracz kładzie po 4 swoje pionki członków gildii na kafelku ratusza. Pozostałe pionki trafiają na wspólny stos rezerwy. Na koniec zostaje potasowanie kart nagród i rozdanie każdemu graczowi trzech kart. Z tych trzech kart każdy gracz wybiera jedną, a resztę odrzuca.

Rozgrywka trwa określoną, zależną od ilości graczy liczbę rund. Przykładowo, trzech graczy gra przez 15 rund. W każdej rundzie każdy z graczy rozgrywa jedną turę, a następnie sprawdzane są kafelki gildii i specjalnych budynków. Jak to dokładnie wygląda, napiszę później.

Runda podzielona jest generalnie na 8 faz, lecz nie zawsze jest ich tyle rozgrywane. Każda runda zaczyna się od przesunięcia znacznika rundy na torze o jedno pole oraz określenia kolejności graczy obowiązującej w tej rundzie. Kolejność jest zależna od ilości posiadanych punktów. Pierwszym graczem jest osoba posiadająca najwięcej punktów, a kolejnymi graczami są następne osoby w tabeli.

Po czynnościach organizacyjnych następuje kolej na tury graczy. Gracze rozgrywają je poprzez zagranie dowolnej ilości kart akcji. Karty akcji można zagrać na 3 sposoby. Gdy gracz zagrywa kartę, kładzie ją odkrytą przed sobą. Po zakończeniu swojej tury odrzuca zagrane karty, a w ich miejsce dobiera 2 karty z talii oraz ewentualne karty wynikające z efektów specjalnych. Jeżeli gracz nie zagra żadnej karty, to dobiera 4. A teraz jakie akcje gracze mogą wykonywać. Jak już pisałem, jest ich 3: wynajęcie członka gildii, przemieszczenie członka gildii oraz użycie specjalnego efektu karty akcji. 

Najprostszą akcją jest wynajęcie członka gildii. W przypadku wybrania tej akcji gracz zagrywa dowolną kartę z ręki i kładzie jeden pionek członka gildii na kafelku ratusza. Podczas przemieszczania członka gildii gracz może przenieść jednego swojego "posła" z dowolnego kafelka na inny dowolny kafelek, ale z uwzględnieniem koloru karty. Jeżeli karta ma więc żółty kolor to pionek może zostać przeniesiony jedynie na kafelek z żółtą flagą. Zamiast wykonywania dwóch powyższych akcji gracz może użyć specjalnego efektu opisanego na karcie akcji. Musi wtedy jednak odrzucić tyle kart z ręki, ile wskazuje koszt na karcie. Po zapłacie kosztu, gracz może wykonać akcję zawartą na danej karcie. Rodzajów akcji jest naprawdę sporo.

Gracz zagrywa dowolną kartę i umieszcza swojego pionka w ratuszu.

Po tym, gdy wszyscy gracze rozegrają swoje tury następuje faza końca rundy. Rozpoczyna się ona od rozpatrzenia kafelków. Kafelki rozpatruje się w odpowiedniej kolejności zaczynając od kafelka z lewej strony górnego rzędu i idąc w prawą stronę. Do rozpatrywania kafelka dochodzi jedynie wtedy, gdy znajduje się na nim wymagana liczba pionków. Wymagana liczba waha się w zależności od kafelka od 2-7. Jeżeli kafelek spełnia te wymagania to przeprowadza się: negocjacje, głosowanie oraz nagrody. Podczas negocjacji każdy gracz może wymienić 0,1 lub więcej kolorowych pionków z aktualnie rozgrywanego kafelka na taką samą ilość neutralnych pionków, znajdujących się w posiadaniu danego gracza. Wymienione w ten sposób pionki graczy trafiają na kafelek ratusza. Jest to dobry sposób na osłabienie przeciwników w danej gildii. Po tym, gdy wszyscy mieli możliwość przeprowadzenia negocjacji następuje głosowanie. Wszyscy gracze liczą wtedy ilość swoich pionków na rozpatrywanym kafelku. Zwycięzcą zostaje gracz, który posiada ich najwięcej. Kiedy kafelek został rozpatrzony, następuje rozdanie nagród. Zwycięzca na danym kafelku otrzymuje nagrodę za 1 miejsce, a drugi gracz nagrodę za miejsce 2. Po rozdaniu nagród z kafelka zdejmuje się wszystkie pionki i zostaje on odwrócony. Zwycięzca kafelka zostawia na nim jednego pionka, co oznacza, że pełni on władzę w tej gildii.

Jak na razie przewagę w tej gildii ma gracz zielony. Wszystko może się jednak zmienić po negocjacjach.

Jeżeli znacznik rundy znajdzie się na polu z szarym tłem to na końcu rundy rozgrywana jest faza rozwoju. Na początku rozpatrywany jest kafelek plantacji. Rozpatrywanie przebiega tak samo jak w przypadku zwykłych kafelków gildii. Następnie w grze trzyosobowej lub czteroosobowej do planszy dołożyć należy nowe kafelki. W grze dwuosobowej kafelki są znane i nie dokładane. Później przemieścić trzeba pionek nadzorcy na kafelek z najniższą liczbą. 

Przykładowa karta akcji

Gra kończy się po upływie zależnej od liczby graczy ilości rund. Po zakończeniu gry należy podliczyć wszystkie punkty. Gracze dostają punkty za spełnienie warunków z kart nagród i dodają je do tych, które zdobyli już w trakcie gry. Dodatkowo każdy gracz otrzymuje 1 punkt za każdą parę sąsiadujących ze sobą swoich kafelków gildii. Tradycyjnie zwycięzcą zostaje gracz z największą ilością punktów.

Podsumowanie

Gra została wykonana bardzo dobrze. Żadnych zastrzeżeń nie można mieć na pewno do trwałości elementów. W tej materii nie dało się zrobić wiele więcej. Wszystkie elementy, a szczególnie płytki gildii i znaczniki nie ulegną szybko zniszczeniu. Pod względem wizualnym mogłoby być trochę lepiej, bo płytki gildii nie grzeszą pięknością, ale dla mnie nie ma to większego znaczenia.

Plusem tej gry jest również wysoka regrywalność. Rozłożenie kafelków startowych za każdym razem wygląda inaczej i przez to, nie da się rozegrać dwóch takich samych rozgrywek. Zwłaszcza, że losowy jest też dobór kart akcji, jak i nagród. A to już całkowicie eliminuje możliwość rozegrania dwóch takich samych partii. Kolejnym plusem jest dobre skalowanie. Rozgrywka wygląda dobrze, gdy gra się we dwójkę, a także we czwórkę. Dzięki temu faktowi gra nada się do wyciągnięcia na stół w każdym wariancie 2-4 graczy. Dodatkowo Gildie Londynu zostały również wyposażone w wariant solo. Nie mogę o nim jednak wiele powiedzieć, gdyż nie został on przeze mnie przetestowany, ale podobno daje radę. Fajną sprawą jest też to, że w tej grze punkty można zdobywać na kilka sposobów. 
Ukańczając gildie, rozwijając plantacje oraz na koniec gry z kart nagród. Sprawia to, że do końca nigdy nie można być pewnym, kto jest bliżej zwycięstwa. Oczywiście sama rozgrywka także jest przez to bardziej nieprzewidywalna i ogólnie lepsza.

Jednak dosyć sporym minusem jest dla mnie klimat, a praktycznie jego brak. Po przeczytaniu wstępu do instrukcji liczyłem, że Gildie Londynu będą grą z klimatem "politycznych przepychanek" i spisków. Jest to jednak suchy "eurosucharek" bez większej głębi klimatycznej. Pomimo tego i tak jest to dobra gra, ale przez brak klimatu w moich oczach wiele traci.
Podsumowując: Jeżeli szukacie dobrej gry strategicznej to mogę wam zaproponować grę Gildie Londynu.

MOJA OCENA - 4/6

MOGĘ ZAGRAĆ/RACZEJ KUP TĄ GRĘ

Dziękuję za udostępnienie gry do recenzji!