Rosyjskie Koleje - recenzja

Nazwa: Rosyjskie Koleje

Autor: Helmut Ohley, Leonhard Orgler

Liczba graczy: 2-4 osób

Wiek: + 12 lat

Czas gry: 120 minut

Wydawnictwo: Bard

Rosyjskie Koleje to gra, w której gracze wcielają się w kolejowych potentatów. Podczas gry będą oni budować linie kolejowe, kupować lokomotywy, rozwijać przemysł oraz zatrudniać robotników i inżynierów. Gracz, który będzie to robił najlepiej, zostanie zwycięzcą.

Elementy gry

Instrukcja - składa się z 24 stron i całkiem dobrze tłumaczy zasady.

Plansza główna - jest dwustronna i składa się z pól akcji.

4 plansze graczy

35 robotników - 8 w każdym z czterech kolorów graczy, 2 turkusowe i jeden czarny.

8 pionków - po 2 w każdym z czterech kolorów.

48 znaczników torów - 12 czarnych, 12 szarych, 12 brązowych, 8 piaskowych i 4 białe.

8 znaczników przemysłu

37 lokomotyw - o numerach od 1-9

15 inżynierów

20 żetonów mnożnika

28 żetonów "?" i 18 monet

Żeton ostatniej tury, 8 żetonów punktowych, 4 żetony rewaluacji i 4 żetony medali kijowskich

5 kart "?", 4 karty bonusu początkowego, 4 karty porządku tury i 10 kart bonusów końcowych.

4 karty punktacji

Rozgrywka

Przygotowanie gry nie należy do najkrótszych, więc opiszę tylko najważniejsze rzeczy. Na początku przygotować należy planszę główną umieszczając w odpowiednich miejscach poszczególne znaczniki i żetony. Każdy gracz otrzymuje plansze gracza oraz lokomotywę o wartości "1", którą umieszcza przed linią Moskwa - Władywostok. Gracze otrzymują również 3 czarne tory i umieszczają je na pierwszym miejscu każdej z trzech linii przedstawionej na planszy. Następnie każdy dostaje pięciu robotników w swoim kolorze oraz jednego rubla. Z ważniejszych rzeczy to chyba wszystko.

Gra toczy się przez zależną od ilości graczy liczbę rund. W rundzie gracze po kolei wykonują akcje zajmując puste pola akcji, do momentu, aż wszyscy spasują. Na koniec każdej rundy następuje podliczenie punktów. Przy wyborze pola akcji gracz musi spełnić kilka wymagań. Dane pole akcji musi być niezajęte, musi mieć wymaganą liczbę robotników do zajęcia pola i natychmiast wykonać wybraną akcję.

Plansza i również rodzaje akcji dzielą się na 6 stref. Pierwszą jest rozbudowa torów. Zawiera ona kilka pól dzięki, którym gracz będzie mógł rozbudować swoje tory. Aby wykonać akcję rozbudowy, gracz musi najpierw wybrać interesujące go konkretne pole rozbudowy i umieścić tam odpowiednią polę robotników. Najczęściej wymagany jest 1 lub 2 robotników, lecz zdarzają się też pola wymagające trzech robotników, ale pozwalają oczywiście na bardziej rozbudowane akcje. Po wybraniu akcji i spełnieniu wymagań, gracz ją wykonuje. Tym samym może np. przesunąć 2 czarne tory, 1 biały lub 2 brązowe. Zależy to tylko i wyłącznie od wybranego pola. Tak też wyglądają praktycznie wszystkie akcje w grze. Najpierw należy wybrać pole i umieścić na nim wymaganą liczbę robotników, a potem można wykonać daną akcję. Jednak, aby przesuwać tory w innych kolorach niż czarny należy je najpierw zdobyć. Zdobywa się je po przesunięciu czarnego toru na odpowiednie pole linii transsyberyjskiej. Przykładowo tory brązowe dostaje się po przekroczeniu 6 pola na wspomnianej linii.

Gracz wykonuje akcję przesunięcia dwóch czarnych torów..

Kolejną strefą jest strefa lokomotyw, która pozwala na zakup nowych lokomotyw. Po wybraniu tej akcji gracz dobiera jedną lokomotywę ze stosu o najniższej numeracji, czyli najsłabszą i układa ją przed jedną z trzech linii na swojej planszy. Cyfra na żetonie lokomotywy oznacza ile pól w głąb linii może ona pojechać. W późniejszym etapie gry, lokomotywy można ulepszać i zamieniać na lepsze, zdolne do przejechania większej ilości pól. Starą lokomotywę można wtedy przenieść na inną linię lub ją odrzucić. Z lokomotywami powiązane są fabryki, gdyż znajdują się one na ich odwrocie. Fabryki są niezbędne do rozwoju przemysłowego graczy oraz zapewniają dostęp do unikatowych umiejętności. Aby zbudować fabrykę, gracz musi użyć tych samych akcji, które są używane do budowy lokomotyw. Przy dobieraniu fabryki bierze żeton lokomotywy i umieszcza ją stroną fabryki na dole swojej planszy, w pierwszym wolnym miejscu po lewej stronie. Podobnie jak w przypadku lokomotyw, gracz może po zapełnieniu pięciu pól fabryk zastępować je innymi fabrykami.

Gracz dokłada drugą lokomotywę do linii Transsyberyjskiej

Tym samym przechodzimy do strefy industrializacji. Industrializacja pozwala zdobywać punkty w fazie punktacji oraz daje dostęp do umiejętności fabryk. Wykonując akcję industrializacji gracz przemieszcza swój znacznik przemysłu o liczbę pól wskazaną przez wybrane pole akcji. Kiedy znacznik zostanie przesunięty na fabrykę, gracz musi użyć jej umiejętności. Może ona na przykład pozwolić na dobranie lokomotywy.

Kolejną strefą są inżynierowie. Wspomagają oni graczy swoimi akcjami specjalnymi oraz mogą dostarczyć graczom dodatkowych punktów na koniec gry. W każdej rundzie zatrudnić można jednego inżyniera oraz wykonać akcję dwóch innych. Aby zatrudnić inżyniera gracz musi zapłacić jednego rubla, a potem umieszcza go obok swojej planszy i będzie miał na wyłączność jego akcję. Dwóch odkrytych inżynierów znajdujących się na planszy pozwala wykonać ich akcję, tak samo jak w przypadku innych pól akcji znajdujących się na planszy.

Dzięki akcji porządku tury gracz mogą sobie zapewnić pierwsze lub drugie miejsce na torze porządku tury. Tym samym będzie pierwszy miał możliwość wykonania akcji.

Ostatnią strefą są akcje poboczne. Dzięki nim można przykładowo zdobyć ruble, które służą do zatrudniania inżynierów oraz mogą zostać użyte zamiast robotników. Można także otrzymać dwóch robotników tymczasowych do wykorzystania w obecnej turze.

Pod koniec każdej rundy następuje faza punktacji. Punkty gracze otrzymują za 3 linie kolejowe oraz tor przemysłu. W zależności od rodzaju linii kolejowej punktacja może się w pewnym stopniu różnić, lecz generalnie gracze otrzymują punkty tylko za pola, do których może dojechać lokomotywa. Wartość punktów jest zależna od rodzaju torów. Na przykład: szare dają jeden punkt za każde pole, a białe aż 7 punktów. Za industrializację gracze dostają tyle punktów, ile wskazuje pole ich znacznika przemysłu.

Po przejściu szóstego pola gracz odblokowuje brązowe tory.

Gra kończy się po zależnej od liczby graczy ilości tur. W ramach punktacji końcowej gracze mogą otrzymać jeszcze punkty za karty bonusów końcowych oraz przewagę inżynierów. Po podliczeniu tych rzeczy gra dobiega końca. Wygrywa gracz z największą ilością punktów.

Podsumowanie

Rosyjskie Koleje to bardzo dobra gra. Jeżeli ktoś uważa inaczej to musi nie znosić eurogier. Wychwalanie gry zacznę od wykonania. Wszystkie elementy są bardzo solidne i wytrzymałe. Do tego wiele z nich po prostu świetnie wygląda. Do tego grona z pewnością zaliczyć można znaczniki torów, lokomotyw czy inżynierów. Niczego sobie jest też plansza główna i plansze graczy. Czytelne i ładne. Kolejną zaletą gry jest dobre skalowanie. Rozgrywka jest satysfakcjonująca zarówno podczas gry we dwójkę, jak i w czwórkę. Jednak przy czterech graczach może się trochę dłużyć, ale też nie jakoś strasznie.

Gra na pewno szybko się nie znudzi. Dużo rzeczy zmienia się co rozgrywkę, a dodatkowo akcje wykonuje się zajmując pola na planszy wspólnej dla wszystkich graczy. Z tego względu nie da się co rozgrywkę grać w taki sam sposób. Zwycięstwo można odnieść tylko realizując się na kilku płaszczyznach. Należy umiejętnie połączyć i zoptymalizować ze sobą rozwój lokomotyw, infrastruktury, fabryk, a także kadry pracowniczej. O tym, że nie jest to takie proste, dowiecie się już po pierwszej rozgrywce. Jednak dojście do "złotego środka" zajmie wam wiele późniejszych partii.

Dzięki temu cały czas odkrywacie nowe możliwości i przez to gra się nie nudzi. W sumie w tym też tkwi tajemnica jej sukcesu.
Tak więc, jeżeli jesteście fanami eurogier, to gra praktycznie musi wylądować na waszej półce.
Podsumowując: Jeżeli szukacie bardzo dobrej gry strategiczno-ekonomicznej to mogę wam polecić grę Rosyjskie Koleje.

MOJA OCENA - 5/6

CHĘTNIE ZAGRAM/POWINIENEŚ TO KUPIĆ